November 2024
De reis over het Iberisch schiereiland
We vervolgen deze maand onze reis door Spanje en Portugal. In Spanje volgen we een klein stukje de noordkust en trekken dan de bergen in. We gaan via diverse bergpieken langs de grens tussen Spanje en Portugal naar het zuiden. In de Algarve bezoeken we zeilvrienden en trekken dan weer verder naar de zuidkust van Spanje. We bezoeken onze overwinterhaven van 2014 en 2019 Almerimar en ook hier bezoeken we zeilvrienden. Daarna gaan we door naar Aguilas en bezoeken ja, je raadde het al, zeilvrienden.
We rijden vanuit Frankrijk Spanje binnen en gaan gelijk naar het Gügenheim museum in Bilbao. We waren er in 2014 toen we hier met de boot waren ook geweest, maar niet naar binnen gegaan. Dat doen we nu wel.
Een hal vol met stalen ringen waar je door en tussen kunt lopen. Hele aparte visuele en geluidseffecten daartussen.
Deze is iets te modern voor mij. Buizen met lichtende teksten die van boven naar beneden lopen of andersom. Half in het Spaans, half Engels. Beetje saai.
De kamer vol eindeloos geluk (zo heet ie). Spiegels rondom en overal kerstbal achtige lampjes. Wel mooi!
De binnenkant van het gebouw zelf. Ook zeer de moeite waard.
Tja, beetje afplakwerk en dan een paar kleurtjes muurverf rollen. Zal ook wel kunst zijn.
Buiten nog het nodige roestvrij staal werk.
En bij de hoofdingang heel knap snoeiwerk.
We hebben weer eens een douche nodig, dus gaan we op een camper camp in El Puente staan. Kost een tientje.
Het is morgen Halloween en daar zijn ze nogal mee bezig hier.
De volgende dag door naar het westen langs de noordkant van Spanje.
Hier volop herfstkleuren langs een miniweggetje dat ons op de top van een berg brengt. Hier is een kleine parkeerplaats waar we vannacht blijven staan.
Er is ook een uitzichtpunt.
De volgende ochtend rijden we de berg weer een stukje naar beneden om te parkeren bij het begin van een wandeling.
We lopen een rondje om de berg waar we vannacht op de top hebben gestaan (bij die mirador)
Mooie vergezichten overal.
Dan komen we een klein dorpje tegen.
In dit dorpje geen verval. Alles ziet er super gerestaureerd uit en midden in het dorp een mooie muurschildering.
De top in het midden van de foto was die mirador van gisteravond.
Waar dat water altijd vandaan komt is mij een raadsel. Er is hier geen sneeuw aan het smelten of zo en toch gaan er vele duizenden kubieke meters per dag doorheen.
Onderweg komen we nog een slangetje tegen. Hield zich eerst dood, maar kon toen plotseling heel snel bewegen.
Dan gaan we verder de bergen in. Overal hele mooie herfstkleuren.
Op zo’n 1.500 meter hoogte zijn we bijna op de top van dit gebergte.
Dan komen we bij een bergmeertje op ruim 1.000 meter hoogte. Er is in dit plaatsje (Riano) een gratis camper camp.
Ook hier zijn de herfstkleuren prachtig.
Ons plekje voor de nacht.
Eerst nog even koken. Gebakken aardappelen, varkenslapjes en salade.
De volgende morgen (4 november) begint een beetje mistig. Het is een graad of 8 en als we vertrekken ziet het eruit als een schilderij.
Onderweg weer mooie herfstkleuren.
We gaan naar Salamanca, een stad met een zeer bewogen geschiedenis en de oudste universiteit (1218) van Spanje. Deze Romeinse brug stamt uit de eerste eeuw na Christus.
Kathedraal uit 1120.
Ja, het mocht wat kosten!
De plaza mayor. Nogal ontsierd door alle winkeltjes die nu midden op het plein staan.
En natuurlijk die oudste universiteit.
Oh ja, als je toch moet tanken kun je dat op dit moment het beste in Spanje doen!
We rijden verder naar het zuiden en stoppen voor de nacht op een camper camp “Allegria” bij Montanchez. Voor 14 Euro staan we hier op een splinternieuwe camp plaats met zo’n 20 plekken van Nederlandse eigenaren. Douchen kost een Euro, maar dat doen we straks, we gaan eerst wandelen.
Hele aparte vijgenbomen.
Eén maand voor hij in Nederland moet zijn. Moet ie eerst nog naar de kust wandelen en dan nog een duizend mijl op de pakjesboot…..
Spanje is hier behoorlijk plat. Behalve dan de berg waar deze camping op staat.
Bijna weer bij de camping wat gestommel achter het muurtje en toen ineens deze nieuwsgierige kijker.
De volgende morgen rijden we nog even naar het fort op de top van de berg. Blijkt vooral een enorme begraafplaats met een fantastisch uitzicht.
Dan rijden we de grens met Portugal over en bezoeken het vestingstadje Elvas.
Een Escher achtig Plaza Mayor.
En mooie smalle straatjes.
Weer de pracht en praal van de kathedraal in het centrum (wie heeft dit betaald?).
We bestellen een menu del dia. Een stevige tomatensoep.
En dan een nog steviger hoofdgerecht, € 12 per persoon.
We rijden de stad weer uit en passeren deze indrukwekkende levada.
Dan komen we door het landbouwgebied van Portugal. Overal druiven, olijven, sinaasappels, enz.
We zoeken een plaatsje in de natuur voor de nacht bij een stuwmeertje vlak bij Villa Alva.
De volgende morgen al weer mooi weer!
We gaan verder naar het zuiden. Al weer door een rijk landbouwgebied.
Er is ook een flatgebouw voor ooievaars.
Dan maken we een tussenstop bij een stuwdam. Hier hebben we op wikiloc een wandeling van ca. 11 km gevonden.
De lage kant van de dam. Hier kan het water gecontroleerd in een betonnen afvoerkanaal stromen om de lager gelegen gebieden van landbouwwater te voorzien.
De wandeling is goed aangegeven.
Het loopt langs een riviertje dat zijn oorsprong vindt in het betonnen irrigatiekanaal. Kennelijk weinig water nodig op het moment, want het staat stil en er groeit zelfs kroos.
Het tweede deel van de wandeling gaat over een enorme bomen boerderij. We lopen vele kilometers over deze boerderij en zien sinaasappel-, olijf-, amandel- en vijgenbomen.
Dan gaan we door naar Lagos, aan de zuidkust van Portugal. We parkeren op een camping midden in de stad. Oude zooi, maar het kost maar € 11,50 en de douches zijn warm.
De volgende ochtend doen we een rondje door Lagos en gaan in de middag op bezoek bij zeilvrienden Patrick en Annemie. Zij hebben de boot (Sparkle) inmiddels verkocht en verblijven nu een groot deel van de winter in hun appartement in Lagos.
De volgende dag gaan we door naar Bensafrim waar Frits en Marleen (ex catamaran Salon) voor de komende tijd een huisje hebben gehuurd. Zij zijn ook onderweg met hun camper, maar wilden voor de dagen met slechter weer wat comfortabeler wonen.
Na de lunch wandelen we naar het stadje.
Na een heerlijk diner, een gezellige avond en een goed ontbijt gaan we de 10e onderweg naar Frits en Reinhilde (ex zusterschip van de Safari: Bella Ciao). De temperatuur is goed hier aan de zuidkust van Portugal: 25,5 graad.
Na wat tochtjes in de omgeving en genieten van het mooie weer gaan we vandaag (12 november) met de veerboot naar één van de wadden eilanden (Armona) voor de kust.
Het lijkt best veel op buureiland Culatra, waar we in 2014 met Safari al waren geweest.
We wandelen een stuk naar het oosten langs het strand.
Dit gaat Frits net niet winnen!
De volgende dag gaan we wandelen in de bergen noord van Frits en Reinhildes huis.
Even uitpuffen na een stevige klim.
En dan weer verder.
Als we weer thuis zijn komen Frits en Marleen ook aan met hun camper.
De 14e nemen we afscheid van Frits en Reinhilde en trekken verder naar het oosten. We bezoeken Tavira. Let op de waterstand.
Dit is gewoon hoog water in Tavira, een stad aan de zuidkust van Portugal in open verbinding met de Atlantische Oceaan. Er liggen wadden eilandjes voor die de golven breken, maar dit waterpeil is dus het peil van de Oceaan op dit moment. Geen dijken, geen sluizen of keringen. Nee, gewoon hopen dat de Oceaan niet veel hoger wordt.
Het weer valt een beetje tegen, maar het is wel een mooi stadje.
Dan rijden we naar Fuseta. Daar hebben zeilvrienden Heiko en Birgit (Heatwave) een huis gekocht. De volgende morgen gaan we door naar Sevilla. We parkeren gratis iets buiten het centrum op een braakliggend terrein waar vele campers staan en ook de nacht zullen doorbrengen (wij gaan liever ergens in een bos staan voor de nacht). Het eerste dat we tegenkomen op onze wandeling naar het centrum is dit militaire paleis.
Het is prachtig gebouwd en volledig symmetrisch.
Een Fado groepje speelt en zingt een prachtige Fado en ze hebben oma meegebracht voor het dansgedeelte.
Het is werkelijk een plaatje dit gebouw.
Dan in het centrum een enorme kathedraal.
Kennelijk recent deels schoongemaakt / gestraald.
De rivier in het centrum van Sevilla.
Dan rijden we een halfuurtje tot we buiten de stad in een natuurgebied (Aznalkacar) zijn, waar we de nacht blijven staan.
De volgende morgen rijden we een stukje verder naar het zuiden (Algaida) en vinden een wandeling op Wikiloc. Dit gebied is een groot landbouwgebied, geheel plat, helemaal geen bomen en vooral veel kassen en ineens is daar een bos.
Aan de zuidkant van de wandeling is het gebied moerasachtig met zoutwinnigsbassins. We zitten hier niet direct aan de kust, maar wel aan de rivier van Sevilla naar zee. Waar dat zout dan vandaan komt is mij niet duidelijk, maar het is onmiskenbaar zout.
Na de wandeling rijden we nog een kleine 50 kilometer naar het oosten (Medina Sidonia) en vinden een plekje voor de nacht in het bos.
De volgende morgen (17e) doen we een wandeltje in de omgeving en rijden daarna naar Tarifa (de kaap tussen de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan). Niet zulk mooi weer, maar dit is de Middellandse Zee kant.
En dit de Atlantische Oceaan kant.
Na een kort bezoek aan Tarifa (we konden geen parkeerplek vinden) gaan we door naar San Roque waar we op de top van een berg een prima parkeerplekje vinden. Om al die mooie plekjes te vinden gebruikt Paula “Camp4Night”. We parkeren de auto en gaan gelijk een wandeling doen die ze dan weer op Wikiloc vind. Het regent een heel klein beetje.
De bultjes iets links van het midden zijn Gibraltar Rock.
In de avond trekt het weer wat open en hebben we uitzicht op de baai van Gibraltar.
De volgende morgen gaan we verder naar het oosten door de bergen. We zetten in de navigatie meestal de snelwegen uit voor de betere beleving. Langs deze weg zijn vele prachtige uitzicht punten. Richting oost.
Richting west.
Dan gaan we naar een plaatsje dat Setenil de las Bodegas heet. Een heel mooi plaatsje waar de bebouwing naadloos overgaat in de berg en de huizen in de berg zitten en de berg in de huizen.
Na een rondwandeling en een lunch van gebakken buikspek in een puntzak voor € 3,50 per persoon gaan we naar een plekje net buiten de stad Ronda voor de nacht.
De 19e rijden we naar Ronda en parkeren op een gratis parkeerterrein vlak bij het oude centrum (ook te vinden op “park4night”). We wandelen eerst buiten het gefortificeerde deel naar de zeer oude Moorse thermen en een zeer oude Moorse brug over de kloof tussen de twee delen van de stad.
Hier de Thermen. Daar zal vast een heleboel aan gerestaureerd zijn, maar toch doen ze het niet meer.
Dit is de Moorse brug. De leeftijd is niet helemaal bekend maar hij is erg oud.
Dit is de “oude brug”. De middelste brug. Deze is in de 16e eeuw gebouwd.
De kloof tussen de twee stadsdelen is ook niet een beetje!
En dan is dit de derde en nieuwste brug. De bouw begon in 1735. Tijdens de bouw stortte hij in 1740 in. In 1751 werd de bouw hervat en was eindelijk in 1793 klaar. Maar dan heb je ook wat!
Het uitzicht vanaf deze brug. In de linker rotswand zijn vele verlaten huizen te zien als je een beetje goed kijkt. Waarom zou je daar nou ook willen wonen?
Dan gaan we door naar Nerja waar Zweedse zeilvrienden Lars en Ingela (Baravara) net een appartement voor de winter hebben gekocht. Proost!
Na een glaasje bubbels gaan we Nerja verkennen.
Het is een prachtig plaatsje met voldoende toeristen en permanente bewoners om het hele jaar alles open te hebben en een constant vakantiegevoel te geven.
Na een zeer uitgebreide lunch nemen we afscheid van Lars en Ingela en rijden naar een nachtplek op de top van een berg. We halen het net voor het geheel donker is (18.45).
De volgende morgen zien we eigenlijk pas waar we staan.
Dan weer door naar het oosten. We gaan naar Almerimar, onze eerste overwinterhaven met Safari van 2014/15 en het wat minder vrolijke 2019/2020 (Corona).
Er is op de haven een probleempje met het riool. En zoals je ziet zijn deze mannen keihard aan het werk om dat op te lossen.
We lopen een rondje langs alle darsena’s (jachthaven bassins) om te zien of er nog bekenden liggen, op de terugweg eten we tapas bij Mario’s en als we terugkomen bij de auto is de zon al weer onder.
De volgende morgen weer op tijd op om de camper weer naar auto om te bouwen en te verzamelen bij de parkeerplaats van het golfhotel voor een “Friday Walk” met de Almerimar walking group onder leiding van Maria.
We rijden naar Fondon waar de wandeling begint. We zijn met z’n achttienen.
De route is zeer gevarieerd.
De volgende ochtend (23e) gaan we met de auto de bergen in voor een wandeling met z’n tweeën. Als je Almerimar verlaat kom je onherroepelijk door een kassen gebied. Hectares zijn volgebouwd met deze lelijke plastic rommel.
Ergens tussen de kassen is een onmogelijk groot en diep gat gegraven. De schuine lijn rechts in beeld is de meer dan auto brede toegangsweg waar de graafmachines over gereden moeten hebben.
De wandeling gaat zeer steil 500 meter omhoog en dan langzaam weer naar beneden. Hier een uitzicht over het enorme kassengebied.
En daar iemand die in rap tempo 500 meter omhoog aan het lopen is.
De volgende dag lopen we een rondje door Almerimar en gaan dan op bezoek bij Leo en Anna. Dit is het uitzicht vanaf het balkon van hun appartement.
Dan hebben we de volgende dag nog een lunch met Fred en Gerrie en dan gaan we de dag daarna weer verder. We zoeken een plekje in de bergen voor de nacht. Aan de kust was het zo’n 24 graden, hier op 1.000 meter hoogte is dat naar 18 gezakt.
De 27e rijden we een stukje naar het noorden waar we de auto in Alicun parkeren en een wandeling gaan doen.
De wandeling voert onder andere over een verlaten deel van een groeve.
En dan hebben we uitzicht op een grote droge rivier in de bodem van de vallei. Dit gebied is kort geleden nog getroffen door zware regens, maar de begroeiing in de rivier is toch niet helemaal weggespoeld. En de rivier is al weer helemaal droog.
Na de wandeling rijden we door richting Cabo de Gata. We nemen de toeristische route door de dessert, waar vele films zijn opgenomen.
We overnachten op een camper camp voor een tientje en doen een wandeling langs de kust in het Nationaal park Gabo de Gata.
Daarna door naar Carboneras waar we even een wandeltje door het dorp doen.
Daarna door naar een rustig plekje voorbij Villaricos aan de kust voor de nacht.
De 29e rijden we verder naar het noord-oosten en stoppen in Aguilas
Hier wonen Julian en Holly (Gullsway, van onze 1e overwinterhaven Almerimar) in het bovenste appartement in het midden van de foto.
Na een gezellige avond gaan we de volgende morgen wandelen in de bergen.
Indrukwekkende bloem.
Het uitzicht vanuit hun appartement.
We gaan ’s avonds tapas eten in de stad. De kerstverlichting hangt hier overal al.
En dan is de maand weer om. Veel gezien en gedaan. We ontvluchten het nare en koude weer in Nederland hier in het zuiden. Dagelijks temperaturen van ruim boven de 20 graden en blauwe luchten. Weer een beetje zoals we de afgelopen 10 jaren in de Med gewend waren. Eind december zullen we de volgende blog plaatsen.
Geef een antwoord