December 2024
De terugreis vanuit zuid Spanje naar het koude Nederland.
Deze maand begint in het zonnige Zuid Spanje bij Julian en Holly. We doen nog een paar wandelingen en verkennen meer van de omgeving. Het is daar prachtig en in december hebben we nog steeds zomerse omstandigheden met temperaturen van ruim 25 graden. We kijken ook gelijk maar even wat er zo al aan onroerend goed te koop staat…… Dan vervolgen we onze reis langs de Spaanse oostkust naar het noorden. We bezoeken nog een aantal mooie plaatsen voor we via Frankrijk en België weer naar Nederland terugkeren. Terwijl wij naar het noorden rijden zakt de temperatuur enorm en belanden we ineens heel snel in de winter. In Frankrijk rijden we door de sneeuw wat dan in België weer over gaat in somber en nat weer. Kunnen we alvast weer wennen aan wat ons in Nederland de komende weken te wachten staat.
We zijn nog steeds bij Julian en Holly in Aguilas op bezoek. We verblijven even niet in ons campertje maar hebben de luxe van een logeerkamer met eigen badkamer in hun appartement. Vandaag gaan we een bergwandeling doen één kaap noordelijker dan Aguilas.
Kijk, dit is die berg. Allemaal vlak land en dan ineens een kaap die zich flink omhoog verheft. En over die top gaan wij lopen.
Zo, de eerste honderd meter klim zit erop.
Uitzicht over Calabardina.
En dan weer verder.
Het wordt echt een beetje klimmen.
En dan bijna op de top.
Op de top een nog mooier uitzicht op Calabardina.
Op twee december gaan we weer een kaap verder kijken bij grotwoningen.
Eigenlijk zijn het een soort rijtjeshuizen.
Van binnen ook best mooi.
Daarna door naar Gullsway die op de werf in Mazzaron staat.
De 3e gaan we naar het fort op de zuidkaap van de baai van Aguilas.
Uitzicht op de baai vanuit het fort.
Na eerst naar beneden gelopen te zijn voor een koffietje op het plein en toen weer heel snel omhoog omdat Paula ontdekte dat ze haar telefoon in het toilet op het fort had laten liggen (de beheerder had hem inmiddels in bewaring) lopen we weer naar beneden en langs het strand richting Julian en Holly’s appartement. We zien een meeuw aan de kraan likken.
Julian drukt de knop even in zodat de meeuw even kan douchen en drinken.
Aguilas by evening. De zon is net onder (17.45).
En even later is het aardedonker.
Voor ons is het weer tijd om verder te trekken. We nemen, na wederom een feestelijke avond, afscheid van Julian en Holly (we brengen een opmerkelijke hoeveelheid lege wijnflessen naar de glasbak) en rijden naar de prachtige stad Cartagena.
Tja….
Onvoorstelbaar grote bomen op het Plaza Mayor.
Als de takken te lang worden en dreigen te gaan afhangen groeit de boom er gewoon een steunpilaar onder.
Er staan prachtige gebouwen in Cartagena.
We overnachten op een parkeerplaats in de bergen en gaan daarvandaan de volgende morgen een wandeling doen langs een oud romeins pad en een heel wat nieuwere “batterij”. Voor deze dam tussen de zoutwinning en de zee lagen we in 2019 met Safari al eens voor anker.
Het is hier en daar nogal steil.
En dan zijn we bij een enorm kanon en vele ruïnes van de gebouwen t.b.v. de kustbewaking.
Een blik over de bergen naar het noord-oosten.
En daar is Mar Menor met die ongelofelijk smalle landstrip tussen meer en zee.
We rijden de landstrip op en neer en rijden dan verder naar het noorden waar we net voor Torrevieja aan een meertje (zoutwinning) een plekje vinden voor de nacht.
Zes december wandelen we door Torrevieja.
Het lijkt hier wel zomer. Ik kan begrijpen dat die oude Sint de 6e ineens wel heel snel Nederland uit is. Het is hier echt veel aangenamer.
Na Torrevieja verkend te hebben zoeken we een plekje buitenuit voor de nacht.
Zes uur, het wordt al weer donker. De maan prikt er al weer duidelijk doorheen.
De volgende morgen weer prachtig weer. Ruim 25 graden, windstil.
We gaan een stukje verder naar het noorden wandelen (bij Amadorio). Hier is een stuwmeer met een wandelpad eromheen.
Een restant van een huis. Je ziet het dak duidelijk net onder water. Dat is zo maf met dit soort water bassins. Ze bouwen een dam en laten het vollopen, maar halen niet eerst de bebouwing weg. Dat hebben we op meerder plaatsen gezien.
Na de wandeling een stevige lunch en dan door naar het noorden.
We komen langs Valencia. Daar waren enkele weken geleden enorme overstromingen. De sporen zijn hier nog duidelijk zichtbaar. Deze weg ligt overigens wel direct aan de rivier die in de loop der (droge) jaren steeds verder is volgebouwd.
Hier is een rijtje auto’s uit het overstromingsgebied gestald.
Deze zal hier wel gestaan hebben tijdens de overstroming. We willen niet verder de ramptoerist uithangen dus na het diesel tanken gaan we weer de snelweg op.
Het is raar weer. Boven land wel aardig, maar boven zee een zware wolkenband. En het stormt behoorlijk met enorme windvlagen.
Zo ziet de zee eruit op dit moment. Het water stuift van de golftoppen. Ben blij dat we niet op zee zitten.
En dan gaat de zon vlammend onder.
De 9e rijden we Frankrijk binnen en de 10e zakt de temperatuur naar een akelig laag niveau.
We kijken uit over Millau met links vaag de brug van Millau. Dit is de hoogste brug ter wereld en in 2004 geopend door de toenmalige president Chirac. Het viaduct van bijna 2,5 kilometer lang staat op 7 pijlers, waarvan de hoogste (ter wereld) 343 meter hoog is.
We rijden door het “Centraal Massief” en op ruim 1000 meter is het echt heel koud.
We zoeken een iets lagere plek voor de nacht. Hier blijft het net boven nul. We laten het dak naar beneden en zijn erg blij met de origineel ingebouwde Webasto standkachel.
De 11e rijden we door de streek Rhone-Alpes. Een mild heuvelgebied met vele prachtige Chateau’s.
Kerstversiering overal.
Beetje saai plaatje, maar zo was het de 12e gewoon.
We parkeren die middag bij een park.
We doen gelijk een wandeltje en om vijf uur is het al weer donker.
De 13e rijden we door naar Gent en wandelen door de stad. Het centrum is zeer de moeite waard en op dit moment zijn er bovendien overal stalletjes en zo i.v.m. de kerst.
We gaan vanmiddag/vanavond bij zeilvrienden Dico en Yvonne op bezoek en dan de dag erna naar Cathrine (Paula’s zus) in Eindhoven. Dan bezoeken we de 15e nog Bea (zeiljacht Beeke) en rijden de 16e terug naar Leens. De reis zit erop.
En dan zijn we weer thuis in het donkere, grauwe, koude, natte Nederland.
Dit was onze route. Ruim 8.000 km in 7 weken.
En samen met de reis van deze zomer hebben we dan het vaste land van Europa wel ongeveer over de volle lengte bekeken.
We gaan gelijk beginnen met een paar kleine afwerkklussen in het huis. Een koofje om de verwarmingsleidingen in de bijkeuken.
Nog even stukadoren.
En dan ziet het er zo uit. We hebben een lijst gemaakt van kleine afwerkpunten en die gaan we de komende tijd afwerken. Als je dat niet doet wen je er aan en vergeet je het uiteindelijk te doen.
Dan is het eerste kerstdag en krijgen we een deel van de familie te eten.
Tweede kerstdag vieren we met de familie bij mijn zus. Haar jongste dochter organiseert de kerstspelen 2024. We worden in twee teams gedeeld en hebben zeer gevarieerde uitdagingen te winnen.
Met het uitspreken van “vrolijk kerstfeest” moeten zoveel mogelijk kaarsjes uitgaan. Ieder kaarsje dat bij ieder teamlid uit is geeft een punt.
Of zuurstokken aanhaken en in de kom geheel links in de foto laten vallen.
Er wordt hard gestreden en diverse tactieken uitgeprobeerd.
Het geblinddoekt sneeuwvlokjes scheppen. Ieder sneeuwvlokje dat op het bord verzameld wordt geeft een punt.
En zo nog vele spelen tot het dinertijd is. De jeugd heeft dit jaar een amuse gemaakt (een groente / mozzarella spies waar ik helaas geen foto van heb) en daarna is het de beurt aan de oudste generatie (Fria, mijn moeder) met een pompoensoep met een camembert kerstboompje, een wolkje creme fraiche en cranberry compote, afgemaakt met een takje peterselie.
Dan volgt het hoofdgerecht door de middelste generatie (Wouter en Paula): een aubergine waaier met pesto, schijven vleestomaat (hebben we die vegetariërs toch mooi te pakken!) en mozzarella. Overgoten met oude goudse kaas en geserveerd op een bedje van rucola en walnoot.
En daarna het dessert door de andere helft van de middelste generatie (Marjolein en Jan): een heerlijk schuimgebakje met gebakken ananas, roomijs en gekaramelliseerde pecan noten en kletskop-crumble.
Daarna (3e kerstdag) komen zeilvrienden Peter (Paikea, Sicilië) en Gerard en Elly (ex. Umata) bij ons eten, spellen spelen, borrelen, babbelen en logeren. Dan volgen nog een paar dagen met wat rond rommelen, wandelen als het niet te hard regent en dan is ineens het jaar bijna weer om. Vanavond met een groot deel van de familie oud en nieuw vieren bij Fria om het jaar echt om te krijgen. Het wordt zeer stormachtig, waardeloos, koud en nat weer vanavond dus de vuurwerkshows zullen wel niets worden. Het was weer een interessante en gezellige maand en een best wel druk jaar. Het huis afgebouwd, twee busjes tot campers omgebouwd (waarvan één weer verkocht), een camperreis naar het uiterste noorden van Europa gedaan, beetje gezeild, de Madness een volledige refit gegeven, een camperreis naar het uiterste zuiden van het vaste land van Europa gedaan en genoten van de gezelligheid van de feestdagen. Voor ieder die we vergeten zijn een kaartje te sturen hierbij:
Geef een antwoord